«Երանի թե աղավնու թևեր ունենայի...» (Սաղմոս 55:6):
Ուզում եմ, որ բոլոր խոսքերս լինեն սաղմոսներ, ու կյանքս լինի Սաղմոսաց գիրք, ուր Տերն է գրում ամեն գլուխն ու համարը: Եթե կյանքս Սաղմոսաց գիրքն է, ուրեմն ես հիմա 55-րդ գլխում եմ: Դավթի նման ասում եմ. «Երանի թե աղավնու թևեր ունենայի, որ թռչեի ու հանգիստ լինեի»: Ու՞ր փախչեմ, որտե՞ղ ապաստան գտնեմ սաստիկ փոթորիկներից: Ու սաղմոսերգուի հառաչանքն է դուրս գալիս իմ սրտից. «Թշնամին չի ինձ նախատողը, ու ինձ ատողը չէ հպարտացողը, այլ... դու՝ իմ բարեկամ ու իմ սրտակից. քեզ հետ քաղցր զրույցներ ենք ունեցել ու միասին Աստծո տուն ենք գնացել»: Ոչ, պետք չեն ինձ աղավնու թևեր, երկնային Աղավնին մխիթարություն ու խաղաղություն կբերի իմ սրտին, չեմ ուզում անապատ փախչել. անապատի փորձությանը հաղթողը հաղթություն կտա ինձ, Նա կթաքցնի ինձ Իր ներկայության մեջ: 55-րդ սաղմոսի հուսահատությունն ու ցավը ապրելուց հետո հիմա ժամանակն է կայացնելու վերջին համարում գրված որոշումը. «Սակայն ես Քեզ պիտի հուսամ»:
Ուզում եմ, որ բոլոր խոսքերս լինեն սաղմոսներ, ու կյանքս լինի Սաղմոսաց գիրք, ուր Տերն է գրում ամեն գլուխն ու համարը: Եթե կյանքս Սաղմոսաց գիրքն է, ուրեմն ես հիմա 55-րդ գլխում եմ: Դավթի նման ասում եմ. «Երանի թե աղավնու թևեր ունենայի, որ թռչեի ու հանգիստ լինեի»: Ու՞ր փախչեմ, որտե՞ղ ապաստան գտնեմ սաստիկ փոթորիկներից: Ու սաղմոսերգուի հառաչանքն է դուրս գալիս իմ սրտից. «Թշնամին չի ինձ նախատողը, ու ինձ ատողը չէ հպարտացողը, այլ... դու՝ իմ բարեկամ ու իմ սրտակից. քեզ հետ քաղցր զրույցներ ենք ունեցել ու միասին Աստծո տուն ենք գնացել»: Ոչ, պետք չեն ինձ աղավնու թևեր, երկնային Աղավնին մխիթարություն ու խաղաղություն կբերի իմ սրտին, չեմ ուզում անապատ փախչել. անապատի փորձությանը հաղթողը հաղթություն կտա ինձ, Նա կթաքցնի ինձ Իր ներկայության մեջ: 55-րդ սաղմոսի հուսահատությունն ու ցավը ապրելուց հետո հիմա ժամանակն է կայացնելու վերջին համարում գրված որոշումը. «Սակայն ես Քեզ պիտի հուսամ»:
Комментариев нет:
Отправить комментарий