«Ամեն» բառը այն ասողի մասին ամեն բան ասում է

«Ամբողջ ժողովուրդը թող ասի. «Ամեն» (Սաղմոս 106:48):

Երբեմն ֆեյսբուքում տեսնում եմ, որ քրիստոնյաներից ոմանք «ամեն» են ասում Սուրբ Գրքին օտար մտքերին: Կարող ենք ասել. «Ասա, թե ինչին ես «ամեն» ասում, ասեմ՝ ինչ հոգևոր վիճակում ես դու»: Աստծո Խոսքը սիրողը անպայման կասի «ամեն», երբ Աստծո Խոսք է լսում: Նա կարողանում է Աստծո Խոսքը մարդկային մեկնություններից զանազանել, ուստի չի ասի «ամեն», երբ մարդը սեփական մտքերն է քարոզում: Նա, ում սրտում փառաբանություն կա Աստծուն ուղղված, կասի «ամեն», երբ Աստծուն են փառաբանում, Նրա գործերի մասին են պատմում, գոհանում են Նրանից: Նա, ով ուզում է ուղղվել, կասի «ամեն», երբ Սուրբ Գրքի վրա հիմնված հանդիմանություն է լսում: Նա, ով սպասում է Հիսուսի գալստին, կասի «ամեն», երբ կոչ են անում Նրա գալստին պատրաստ լինել: Աղոթքի սիրտ ունեցողը, երբ լսում է ճիշտ աղոթք և ուզում է, որ այդ աղոթքը պատասխանվի, կասի «ամեն»: Նա «ամեն» կասի այն երգը լսելիս, որի բառերը Աստծո Խոսքից են ներշնչված:

«Ամեն» բառը այն ասողի մասին ամեն բան ասում է:

Սաղմոսերգուն այս սաղմոսում փառաբանում  է Աստծուն, պատմում է Նրա գործերի մասին և Աստծո ժողովրդից ակնկալում է լսել «ամեն»:

«Օրհնյալ լինի Տերը՝ Իսրայելի Աստվածը, հավիտյանս հավիտենից» (Սաղմոս 106:48):

Թող Նրա զավակներն ասեն «ամեն»:

Իմ օրագրից, դեկտեմբերի 11, 2018

Վստահե՞լ մարդուն

«Ժողովուրդը Հուդայի Եզեկիա թագավորի խոսքերին վստահեց»: (2 Մնացորդաց 32:8):

Ճի՞շտ է մարդու խոսքերին վստահելը: Այո, եթե այդ մարդը վստահում է Աստծուն և ուրիշներին սովորեցնում է վստահել Աստծուն: Եզեկիա թագավորին կարելի էր վստահել. նրա խոսքերի մեջ չկար ինքնավստահություն, այլ Աստծո հանդեպ վստահություն: Նա չպարծեցավ, չասաց. «Մենք ուժեղ ենք, կհաղթենք», այլ հաղթություն տվող Տիրոջը մասին խոսեց: Նա իրատես էր, չէր ժխտում այն փաստը, որ Ասորեստանի թագավորի հետ մեծ բազմություն կար, բայց նաև հիշեցրեց, որ թեև նրա հետ մարմնեղեն բազուկ և մեծ բազմություն կա (2 Մնացորդաց 32:7), բայց իրենց հետ եղողը Աստվածն է, Նա է իրենց օգնելու և իրենց փոխարեն պատերազմելու:

Եզեկիան մի մարդ էր, որի մասին Աստծո Խոսքն ասել է, որ նա իր Տեր Աստծո առջև կատարել է բարին, ուղիղն ու ճշմարիտը(2 Մնացորդաց 31:20): Նրա գործերը ճիշտ էին, նրա խոսքերը ճիշտ էին, ուստի նրան վստահելը ճիշտ էր: Աստծո ժողովուրդը վստահեց նրան և հուսախաբ չեղավ: Ասորեստանի ամբարտավան թագավորը պարտվեց, որովհետև թագավորների Թագավորը պատերազմեց  Իր ժողովրդի համար:

Իմ օրագրից, դեկտեմբերի 10, 2018

Լավ բան չենք անում, երբ լռում ենք

«Լավ բան չենք անում, այսօր ավետյաց օր է, ու մենք լուռ ենք մնում... » (4 Թագ. 7:9):

Չորս բորոտները, որոնք առաջինը հայտնաբերեցին, որ ասորական զորքերը փախել էին՝ թողնելով իրենց ողջ ունեցվածքը, սկզբում վայելեցին իրենց գտած գանձերն ու կերակուրը: Հետո հասկացան, որ լավ բան չէ բարի լուրը ուրիշներին չհայտնելը: Գնացին, տարածեցին բարի լուրը՝ ասորական բանակը չկա, իսկ նրանց բոլոր գանձերը Սամարիայում են: Նրանք հասկացան, որ մեղք է կշտանալը և սովածներին առատ կերակուրի մասին չհայտնելը: Եղիսեի արած մարգարեությունն իրականացավ, որ չորս բորոտներն առաջին վկաներն էին: Եթե նրանք լռեին, շատ մարդիկ սովից կմեռնեին, և իրենք մեղավոր կլինեին:

Կա լռություն, որը մեղք է: Երբ բարի լուրը գիտես ու լռում ես,  երբ գիտես, թե որտեղ է հոգևոր կերակուրը  և սովածներին չես ասում, երբ գիտես, որ Փրկիչը Հիսուսն է, բայց կորսվածներին չես պատմում, մեղք ես գործում: Ինչպիսի ավետարանչություն կլիներ, եթե բոլոր քրիստոնյաներն ասեին. ՙԼավ բան չենք անում, այսօր ավետյաց օր է, ու մենք լուռ ենք մնում՚:

Իմ օրագրից,  Սեպտեմբերի 29, 2013 թ.

Աղոթքի սիրտ

«Թագավորն ինձ ասաց. «Ի՞նչ է քո խնդրանքը»: Ես աղոթեցի երկնքի Աստծուն» (Նեեմիա 2:4):

Երկրային թագավորին իր խնդրանքը հայտնելուց առաջ Նեեմիան երկնքի Թագավորին խնդրանք մատուցեց: Նա լռությամբ կարճ աղոթք արեց: Աղոթքի ձայնը ոչ ոք չլսեց, բայց բայց երկնքում աղոթքը լսվեց: Գուցե այդ աղոթքը վայրկյաններ տևեց, այնպես որ Արտաշես թագավորը չնկատեց, որ Նեեմիան անմիջապես չպատասխանեց, բայց այդ կարճ աղոթքը անմիջապես պատասխանվեց: Նա ամիսներ էր աղոթել Երուսաղեմի վերականգնման համար, ու թագավորի հարցը իր աղոթքի պատասխանն էր, բայց նա ավելորդ չհամարեց ևս մեկ կարճ աղոթքով դիմելու Աստծուն: Այդ պահին նա չէր կարող առանձնանալ աղոթքի համար, բայց նա հենց գործը կատարելիս՝ գինին մատուցելիս, լուռ աղոթեց: Աղոթքի տեղ և ժամանակ չուներ, բայց աղոթքի սիրտ ուներ: Ես էլ եմ ուզում այդպիսի աղոթքի կյանք: Աղոթքի համար նախատեսված ժամերից բացի նաև օրվա ընթացքում, գործերս անելիս լուռ, կարճ աղոթքներով դիմեմ Տիրոջս: Թագավորաց Թագավորի հետ զրուցելու համար տեղ և ժամանակ ունենալը պարտադիր չէ,  այլ աղոթքի հոգի: Սենյակումս ծնկաչոք  արված աղոթքս պատասխանվում է ճիշտ այնպես, ինչպես ծնկաչոք հատակը լվանալիս արված աղոթքը: Կարևորը աղոթքի սիրտ ունենալն է:

Իմ օրագրից, Սեպտեմբերի 19, 2012

Մեղքը մերժելու ճիշտ պատճառ, հաղթելու վստահելի միջոց

«... ինչ ուզում ես , արա նրան» (1 Թագ. 24:4):

«Աստված չանի, որ Տիրոջ օծյալին՝ իմ տիրոջն անեմ այս բանը՝ ձեռքս նրա վրա երկարացնելով, քանի որ նա Տիրոջ օծյալն է» (1 Թագ. 24:6):

Դավիթը փորձության առաջ էր կանգնած՝ վրեժ լուծել Սավուղից, բայց նա հաղթական դուրս եկավ: Դավթի մարդիկ առաջարկեցին նրան վրեժ լուծել Սավուղից: Դավիթը Սավուղին կարող էր սպանել, բայց չսպանեց, այլ վրեժ լուծելու ցանկությունը սպանեց իր մեջ: Նա այս փորձության մեջ հաղթեց, որովհետև Աստված առաջինն էր իր կյանքում: Նա  Սավուղի կյանքը խնայեց ոչ թե նրա համար, որ իր լավագույն ընկերոջ հայրն է, իր աներն է, երկրի ամենամեծ իշխանությունն է, այլ որովհետև նա Տիրոջ օծյալն է: Սավուղն ատում էր Դավթին, բայց Դավիթը սիրում էր Սավուղին թագավոր նշանակողին: Աստված է նրան թագավոր նշանակել, Աստված էլ կարող էր նրան թագավորությունից զրկել: Ցանկացած մեղքի փորձության ժամանակ հնարավոր է այդպես հաղթել. անպայման կհաղթես, եթե կյանքիդ կենտրոնում Աստված է, եթե Նրան հաճելի լինելը ամենակարևոր բանն է: Հիշեցի Հովսեփին. նա էլ Պետափրեսի կնոջ փորձության ժամանակ մեղք չգործելու համար ճիշտ պատճառ բերեց. «Ինչպե՞ս գործեմ այս մեծ չարիքը և մեղանչեմ Աստծո դեմ»: Նա անհավատարիմ կնոջ չար առաջարկը մերժելիս չասաց. «Ամուսինդ կիմանա, աշխատանքս կկորցնեմ, ազատությունս կկորցնեմ»: Նա մերժեց, որովհետև չէր ուզում Աստծո դեմ մեղք գործել: Երբ մեր հոգու թշնամին մեղքի փորձություն է բերում, նրա առաջարկը մերժելու հիմքում Տերը պետք է լինի. «Ինչպե՞ս կարող եմ իմ Տիրոջ Խոսքին չհնազանդվել, ինչպե՞ս կարող եմ Սուրբ Հոգուն վշտացնել, ինչպե՞ս կարող եմ ինձ սիրող Տիրոջ ատելի բանն անել, ինչպե՞ս կարող եմ Աստծո զավակին ատել, ինչպե՞ս կարող եմ չներել եղբորս, եթե Աստված ներել է ինձ...՚: Աստծո հանդեպ ակնածանքը զորավոր մեղքասպան է: Երբ մերժում ենք մեղքը, որովհետև չենք ուզում մերժել Աստծո Խոսքը, ամեն փորձության ժամանակ հաստատ հաղթելու ենք:

Իմ օրագրից, Սեպտեմբերի 2, 2018