«Ահա,
Ես ձեզ ուղարկում եմ որպես գառներ՝ գայլերի մեջ, ուրեմն օձերի նման խորագետ եղեք և
աղավնիների պես՝ անվնաս» (Մատթ. 10:16):
Հիսուսն
Իր աշակերտներին ծառայության ուղարկելուց առաջ զգուշացրեց, որ հանդիպելու են գայլերի՝
դաժան, գիշատիչ, գառներին թշնամի: Դրա համար անհրաժեշտ է, որ նրանք լինեն օձի պես խորագետ և, աղավնու պես՝
անմեղ, անվնաս: Օձի խորագիտություն, իմաստություն է պետք, ոչ թե աղվեսի խորամանկություն,
ով ուրիշներին խաբում է սեփական օգտի համար:
Օձի
խորագիտությունը զգուշությունն է, վտանգներից ու թակարդներից խուսափելը: Առակաց 27:12-ում
ասվում է, որ խորագետը տեսնում է չարիքը և խույս է տալիս: Հիսուսը խորագիտությամբ էր
պատասխանում, երբ փարիսեցիները փորձում էին Իր իսկ խոսքով Նրան բռնել իրենց հարցերով՝
«Կայսրին տուրք տալը օրինավոր է, թե՞ ոչ», «Ի՞նչ իշխանությամբ ես անում այդ բաները»,
և այլն:
Պողոսը նույնպես խորագիտություն է ցույց տվել շատ իրավիճակներում: Նա լավ գիտեր օրենքը և գիտեր դրանով իրեն պաշտպանել՝
անհրաժեշտության դեպքում հիշեցնում էր, որ ինքը Հռոմի քաղաքացի է (Գործք 16:37,
22:25), բողոքում էր կայսրին: Աթենքում քարոզի ժամանակ ներկաների ուշադրությունը գրավելու
համար մեջբերում արեց հույն բանաստեղծներից, «Անծանոթ Աստծուն» խորանը տեսնելով առիթից
օգտվեց և Հիսուսի մասին քարոզեց: Օձի խորագիտությունը
իմաստությամբ և զգուշությամբ վարվելն է, ոչ թե աղվեսի խորամանկությամբ շահ հետապնդելը:
Իմ օրագրից. հունվարի 22, 2020
