Ուրիշ կրակ երկնքից

 

«Իսկ երբ Երուսաղեմում գտնվող առաքյալները լսեցին, թե սամարացիներն ընդունել են Աստծո Խոսքը, Պետրոսին և Հովհաննեսին ուղարկեցին նրանց մոտ, որոնք գնալով աղոթեցին նրանց համար, որ Սուրբ Հոգին ստանան՚ (Գործք 8:14, 15):

Տեսնես՝ Հովհաննես առաքյալը Սամարիա գնալիս հիշե՞ց, որ մի ժամանակ ուզում էր աղոթեր, որ երկնքից կրակ իջներ ու սամարացիներին ոչնչացներ: Հիմա գալիս է մեկ ուրիշ աղոթք անելու՝ որ սամարացիները ստանան Սուրբ Հոգին: Նա ուրախացել էր նրանց ապաշխարության լուրով, լսել էր, որ նրանք ընդունել են Աստծո Խոսքը, Պետրոսի հետ եկավ աղոթելու, որ ստանան Սուրբ Հոգին: Առանց Սուրբ Հոգու չկա սրբացում, հաղթական կյանք, արդյունավետ ծառայություն: Նրանք չաղոթեցին, որ երկնքից կրակ գա, սամարացիներին ոչնչացնի, այլ որ երկնքից Սուրբ Հոգու կրակը գա, նրանց մեղքերը ոչնչացնի:

Այն ժամանակ Հիսուսը նրանց հանդիմանեց և ասաց, որ սխալ հոգուց մղված են այդպիսի ցանկություն հայտնում, իսկ հիմա իրենք էլ լցված էին ճիշտ Հոգով՝ Սուրբ Հոգով և ունեին ճիշտ ցանկություն, արեցին ճիշտ աղոթք՝ որ սամարացիներն էլ նույն Հոգով լցվեն:  Նրանց աղոթքը պատասխանվեց՝ սամարացիները Սուրբ Հոգին ստացան:

Պատկերացնում եմ, թե  Հովհաննեսը ինչքան ուրախացավ, որ տարիներ առաջ իր և Հակոբոսի արտահայտած սխալ ցանկությունը չիրականացավ:

Իմ օրագրից, հոկտեմբերի 5, 2020