«Խնդրում եմ քեզ, ինձ հրաժարված համարիր» (Ղուկաս 14:18):
Ավելի
անմիտ խնդրանք չէր կարող լինել: Աստծո հրավերը մերժողը ոչ միայն անհարգալից վերաբերմունք
է ցույց տալիս Նրա՝ մեծ խնջույքը պատրաստողի հանղեպ, այլև վնասում է ինքն իրեն և ցույց
է տալիս իր հիմարությունը:
Ինձ
հրաժարված համարիր. ի՛նչ ահավոր է այդ խոսքերն ասել
Աստծուն և ստանալ դրական պատասխան: Այս խոսքերն ասողները չեն գիտակցում, թե ինչ պատիվ
է հրավիրվել Թագավորաց Թագավորի խնջույքին, և ինչ մեծ հիմարություն է այդ հրավերը մերժելը:
Ինձ հրաժարված համարիր. վա՛յ այս աղոթքն անողին. ցավոք սրտի դա պատասխանված
աղոթք է: Եթե հասկանար, թե ինչից է հրաժարվում,
այդ խոսքերը չէր ասի:
Թագավորի խնջույքին հրավիրվածները կարիք չունեն հետները ինչ-որ բան
բերելու, սեղանին դնելու, վճարելու, ուղղակի պետք է հրավերն ընդունեն և դատարկ ձեռքով
գան:
Իմ օրագրից. փետրվարի 10, 2020
Комментариев нет:
Отправить комментарий