Օձի խորագիտություն, ոչ թե աղվեսի խորամանկություն

«Ահա, Ես ձեզ ուղարկում եմ որպես գառներ՝ գայլերի մեջ, ուրեմն օձերի նման խորագետ եղեք և աղավնիների պես՝ անվնաս» (Մատթ. 10:16):

Հիսուսն Իր աշակերտներին ծառայության ուղարկելուց առաջ զգուշացրեց, որ հանդիպելու են գայլերի՝ դաժան, գիշատիչ, գառներին թշնամի: Դրա համար անհրաժեշտ  է, որ նրանք լինեն օձի պես խորագետ և, աղավնու պես՝ անմեղ, անվնաս: Օձի խորագիտություն, իմաստություն է պետք, ոչ թե աղվեսի խորամանկություն, ով ուրիշներին խաբում է սեփական օգտի համար: 

Օձի խորագիտությունը զգուշությունն է, վտանգներից ու թակարդներից խուսափելը: Առակաց 27:12-ում ասվում է, որ խորագետը տեսնում է չարիքը և խույս է տալիս: Հիսուսը խորագիտությամբ էր պատասխանում, երբ փարիսեցիները փորձում էին Իր իսկ խոսքով Նրան բռնել իրենց հարցերով՝ «Կայսրին տուրք տալը օրինավոր է, թե՞ ոչ», «Ի՞նչ իշխանությամբ ես անում այդ բաները», և այլն:

Պողոսը նույնպես խորագիտություն է ցույց տվել շատ իրավիճակներում:  Նա լավ գիտեր օրենքը և գիտեր դրանով իրեն պաշտպանել՝ անհրաժեշտության դեպքում հիշեցնում էր, որ ինքը Հռոմի քաղաքացի է (Գործք 16:37, 22:25), բողոքում էր կայսրին: Աթենքում քարոզի ժամանակ ներկաների ուշադրությունը գրավելու համար մեջբերում արեց հույն բանաստեղծներից, «Անծանոթ Աստծուն» խորանը տեսնելով առիթից օգտվեց և Հիսուսի մասին քարոզեց:  Օձի խորագիտությունը իմաստությամբ և զգուշությամբ վարվելն է, ոչ թե աղվեսի խորամանկությամբ  շահ հետապնդելը:

Իմ օրագրից. հունվարի 22, 2020