Երեկոյան պաշտամունք

Երբ արևը մայր է մտնում,
Նորից Քո Գիրքն եմ բացում,
Զմայլվում Խոսքիդ լույսով,
Լցվում Քո տված հույսով:
Աշխարհի աղմուկից հեռացած
Քո քաղցր ձայնն եմ լսում,
Ակնածանքով խոնարհված
Քո սուրբ անունն եմ օրհնում:
Օրվա ընթացքում ինձ տված
Օրհնություններդ եմ հաշվում,
Բոլոր գործերս կատարած
Խոսքիդ քննությանն եմ հանձնում:
Սրտիս մեջ հնչած անուշ մեղեդին
Շուրթերիս է հնչում մութ գիշերին,
Կյանքիս գիշերվա ու մենության մեջ էլ
Ցնծության երգ ես ինձ պարգևում:
Քնելուց առաջ մի քաղցր միտք է սիրտս պարուրում,
Որ Դու, Պահապանն Իսրայելի,
Երբեք չես քնում, բնավ չես նիրհում:
Պաշտելի իմ Տեր, իմ անգին Հիսուս,
Նորից ասում եմ իմ ամբողջ սրտով.
Ինչ քաղցր է Քեզ հետ անցկացրած այդ ժամը
Մայրամուտից հետո...

Հռիփսիմե Մկրտչյան