«Ահա ես դռան առաջ կանգնած եմ ու բախում եմ. եթե մեկն իմ ձայնը լսի և դուռը բացի, նրա մոտ կմտնեմ ու նրա հետ կընթրեմ, նա էլ` Ինձ հետ» Հայտն. 3:20
Ինչ պատիվ, ինչ առանձնաշնորհում, որ Տերն ուզում է ինձ հետ ընթրիք անել: Պետք է հիշեմ, որ Տերն ուզում է ինձ հետ ընթրիք անել, ոչ թե «ֆուրշետ»: Շատ ընտանիքներում միասին չեն հավաքվում ճաշելու և միմյանց հետ հաղորդակցվելու, այլ ամեն մեկն իր համար ոտքի վրա արագ-արագ ինչ-որ բան է ուտում: Ես չեմ ուզում «ֆուրշետի» նման հոգևոր խնջույք ունենալ: Ես ուզում եմ հանդարտությամբ նստել Տիրոջ սեղանի շուրջը, և Իր քաղցր Խոսքերը ճաշակել` Նրա հետ զրուցելով և Նրա ներկայությունը վայելելով: Հապշտապ մի քանի գլուխ կարդալը և արագ աղոթելը «ֆուրշետի» նման է: Իսկ ես հոգևոր ճոխ խնջույք եմ ուզում:
Комментариев нет:
Отправить комментарий