«Կակուղ բաների» պահանջարկը քարոզչության մեջ

«Որովհետև դա մի ապստամբ ժողովուրդ է՝ ստախոս որդիք, որ չեն ուզում լսել Տիրոջ օրենքը, որ ասում են տեսանողներին. «Մի տեսնեք» և մարգարեներին՝ թե մեզ համար ուղիղ բաներ մի մարգարեացեք, մեզ կակուղ բաներ ասեցեք, խաբեություններ մարգարեացեք» (Եսայի 30:9,10):

Ոչ միայն Եսայի մարգարեի ժամանակներում, այլև բոլոր ժամանակներում ու հիմա էլ նույնն են ասում մեղքը սիրողները, Աստծո Խոսքը չլսողները:  Հիմա էլ չեն ուզում լսել ճշմարտությունը, այլ կակուղ, փափուկ, հաճելի խոսքեր, նախընտրում են սուտը: Պողոս առաքյալը մարգարեացել է մեր ժամանակների համար. «Որովհետև կգա ժամանակ, երբ ողջամիտ վարդապետությանը չպիտի  անսան, այլ իրենց ցանկությունների համաձայն վարդապետներ պիտի հավաքեն իրենց շուրջը՝ իրենց ուզածը լսելու մարմաջով, և ճշմարտությունից պիտի ականջ դարձնեն և առասպելների ետևից գնան»:

Մեղքը սիրողները ատում են լույսը և չեն գալիս լույսի մոտ, որ իրենց գործերը չհանդիմանվեն (Հովհ. 3:20): Նրանք չեն ուզում լսել սթափեցնող, զգուշացնող, մեղքը հանդիմանող քարոզներ, սուտը քողազերծող,  ճշմարտությունը  սովորեցնող քարոզներ:  Նրանք ուզում են լսել, որ իրենց մոտ ամեն բան կարգին է, որ առանց սրբության հնարավոր է երկինք գնալ, որ ամեն հարցում Աստծո Խոսքին հետևելը ֆանատիզմ է, օրինապաշտություն, որ մանրուքները կարևոր չեն, նեղ ճանապարհով քայլելը, անձն ուրանալը, աշխարհից զատվելը պարտադիր չեն:  Նրանք ուզում են լսել, որ աշխարհի մեջ ենք ապրում, անհնար է մեղք չգործել: Նրանք ուզում են մարդկանց կողմից հնարված, Սուրբ Գրքում գոյություն չունեցող ուսմունքներին հետևել, որ իրենց «աղանդավոր» չանվանեն, միանալ հակասուրբգրային հավատամքներին, միայն թե չհալածվեն:

Նրանք մերժում են սուրբգրային ճշմարտությունը, որովհետև մարդկանց փառքը ավելի շատ սիրեցին, քան Աստծո փառքը (Հովհ. 12:43):  Նրանք տանել չեն կարող, երբ իրենց ցույց են տալիս սուրբգրային ճշմարտությունը:

Կակուղ բաներ քարոզողները կործանվում են, լսողներին էլ տանում են կործանման: Ինչպես Սպըրջընն էր ասում այդպիսիների մասին՝ նրանք ոչ թե կերակրում են գառներին, այլ զվարճացնում՝ այծերին:

Անկեղծ սիրտը չի ցանկանում կակուղ բաներ լսել, այլ ճշմարտությունը, որը հանդիմանում է իր մեղքերը և ազատում դրանցից, նա չի ուզում լսել խաբեության մարգարեությունը: Անկեղծ սիրտը  Բերիայի հավատացյալների նման քննում է իր բոլոր լսածներն ու կարդացածները, համեմատում Սուրբ Գրքի հետ և մերժում այն, ինչ չի համապատասխանում Աստվածաշնչին, նա քննում է իր անձը Դավթի նման և Տիրոջն էլ խնդրում է քննել իր սիրտը, տեսնել թե արդյոք չար ճանապարհի վրա չէ ինքը (Սաղմոս 139):

Կակուղ բաներ քարոզողներն էլ են շատ,  լսողներն էլ: Աստծո Խոսքը առանց փոխզիջման քարոզողները քիչ են, նրանց լսողներն էլ քիչ են, Հիսուսի ասած փոքր հոտին պատկանողներն են, որոնք ընտրել են նեղ դուռը և նեղ ճանապարհը:

400 հոգի Աքաաբ թագավորին միաբերան ասում էին այն, ինչ նա ցանկանում էր լսել, բայց Միքիան՝ ճշմարիտ մարգարեն միակն էր, որ նրան ասաց  Աստծո Խոսքը, որը դուր չեկավ թագավորին: Նա նախընտրեց լսել այն, ինչ սուտ էր և իրեն հաճելի ու կործանվեց: (3 Թագավորաց 22:1-37,  2 Մնացորդաց 18: 1-34):

Փառք Տիրոջը, որ ինչպես բոլոր ժամանակներում, այնպես էլ հիմա կան ճշմարտությունը քարոզողներ, որոնք թեև գիտեն, որ  քարոզչության  մեջ  մեծ է  կակուղ բաների պահանջարկը, հավատարիմ են մնում Աստծո Խոսքին:  

Իմ օրագրից

25.01.2014