Ասածիդ պես արա

«...ասածիդ պես արա» (2 Թագ. 7:25):

Բոլոր քրիստոնյաները գիտեն, որ որոշ աղոթքներ դրական պատասխան չեն ստանում, որովհետև Աստծո կամքի համաձայն չեն: Բայց կան աղոթքներ, որոնց մասին համոզված կարող ենք ասել, որ կպատասխանվեն: Դրանք այն աղոթքներն են, որոնցում խնդրում ես այն, ինչ Նա արդեն խոստացել է: Ոչ թե աղոթեմ.  «Արա այն, ինչ ես երազում եմ», «Արա այն, ինչ ասել եմ Քեզ», այլ՝ «Արա այն, ինչ Դու՛ ես ասել»: Եթե Նա ասել է, որ իր մեղքերը խոստովանողի ու զղջացողի մեղքերը կների և կմաքրի նրան ամեն մեղքից, ուրեմն կարող եմ գնալ Նրա մոտ և ասել. «Ասածիդ պես արա»: Եթե Նա ասել է, որ, որ Իրենով հրճվեմ, և Նա կտա ինձ սրտիս փափագները, կարող եմ գնալ Նրա մոտ ստանալո Իր խոստացածը, ասելու. «Ասածիդ պես արա»: Հավատքը չի ասում. «Սա չափազանց անհավանական խոստում է, ես արժանի չեմ այն ստանալու», այլ գնում է Տիրոջ մոտ և ասում. «Ասածիդ պես արա»: Դրա համար կարևոր է իմանալ, թե Նա ինչ է խոստացել, ինչ է ասել: Անհրաժեշտ է սերտել Աստծո Խոսքը, իմանալ Նրա խոստումները: Նրա ասածներն իմանալուց հետո պետք է հավատալ դրանց: Հավատք ունեցողը չի ուզում այն, ինչ խելքին փչի, այլ այն, ինչ Տերը խոստացել է: Հավատքը հիմնված է Աստծո Խոսքի վրա, չի ասում. «Կստանամ, որովհետև շատ եմ ուզում», այլ՝ «Կստանամ, որովհետև իմ հավատարիմ Տերն է խոստացել, Նա միշտ կատարում է Իր խոստումները»: Հավատալուց հետո պետք է խոստումը տանել Տիրոջ մոտ և ստանալ դրա իրականացումը: Խոստումը Տիրոջ մոտ տանելը վստահություն է Տիրոջ հավատարմության հանդեպ, հավատք է Նրա զորության հանդեպ: Ուրեմն Տիրոջս թանկագին խոստումներն իմանալով այդ խոստումներով գնամ Իր շնորհաց գահի մոտ և խնդրեմ. «Ասածիդ պես արա»:

Իմ օրագրից, օգոստոսի 31, 2013