(Հովհ.11:35)
Ամեն անգամ, երբ կարդում եմ
Ամենակարճ համարը Սուրբ Գրքի,
Զմայլվում եմ Քո զարմանալի սիրով,
Քո աննման կարեկցությամբ եմ հիանում:
Դու, որ խոստացել ես արցունքներս սրբել,
Պատրաստ ես նաև ինձ հետ արտասվել,
Եթե նույնիսկ կանգնած ես հիմա
Մեռած հույսերիս գերեզմանի մոտ`
Պատրաստվելով հարություն տալ Քո զորեղ Խոսքով,
Արցունքներիս նայում ես հուզմունքով,
Վշտերիս հանդեպ անտարբեր չես Դու:
Ինձ հետ արցունք թափող,
Աննման սիրով ինձ կարեկցող,
Իմ Ուրախությունն ես Դու,
Ամենաբարձր և ամենախոր սերն եմ ես տեսնում
Այդ երկու բառում,
Սուրբ Գրքի ամենակարճ համարում:
Ամեն անգամ, երբ կարդում եմ
Ամենակարճ համարը Սուրբ Գրքի,
Զմայլվում եմ Քո զարմանալի սիրով,
Քո աննման կարեկցությամբ եմ հիանում:
Դու, որ խոստացել ես արցունքներս սրբել,
Պատրաստ ես նաև ինձ հետ արտասվել,
Եթե նույնիսկ կանգնած ես հիմա
Մեռած հույսերիս գերեզմանի մոտ`
Պատրաստվելով հարություն տալ Քո զորեղ Խոսքով,
Արցունքներիս նայում ես հուզմունքով,
Վշտերիս հանդեպ անտարբեր չես Դու:
Ինձ հետ արցունք թափող,
Աննման սիրով ինձ կարեկցող,
Իմ Ուրախությունն ես Դու,
Ամենաբարձր և ամենախոր սերն եմ ես տեսնում
Այդ երկու բառում,
Սուրբ Գրքի ամենակարճ համարում:
Հռիփսիմե Մկրտչյան
Комментариев нет:
Отправить комментарий