Մի օր Սուրբ Գիրք կոչվող տեղեկատուից իմացա Սուրբգրային Ճշմարտության քաղաքում գտնվող Համբերության դպրոցի մասին: Այն ինձ հետաքրքրեց, և ես որոշեցի ավելի շատ տեղեկություններ իմանալ դրա վերաբերյալ: Իմացա, որ այնտեղ սովորելը շատ դժվար է, բայց ավարտելուց հետո տրվում է «համբերողի» վկայականը: Իսկ այդ վկայականը հնարավորություն է տալիս ժառանգելու Աստծո խոստումները (Եբր.6:12,10:36): Այն անհրաժեշտ է հավատքի ասպարեզում վազելու համար (Եբր.12:1): Նաև իմացա, որ պետք է շատ դժվար քննություն հանձնել «նեղություն» կոչվող մասնագիտական առարկայից (Հռոմ. 5:3): Առանց այդ քննությունը հանձնելու հնարավոր չէ ստանալ համբերողի վկայականը: Բայց պարզվեց, որ բոլոր ուսանողները կարող են օգտվել օգնականների ծառայությունից: Օգնականներն են Աղոթքը (Հակոբ 5:13), Ներողամտությունը (Կողոս.3:13), Տիրոջ գալստյան հույսը (Հակոբ 5:8) և գլխավոր Օգնականը` Սուրբ Հոգին (Հռոմ. 8:26): Այդպիսի օգնականներ ունենալով ամեն ուսանող կարող է հեշտությամբ հանձնել նեղության քննությունը: Նաև իմացա, որ Համբերության դպրոցն ավարտելուց հետո կարող եմ ուսումս շարունակել Աստվածապաշտության դպրոցում, հետո` Եղբայրասիրության դպրոցում և ընդունվել Սիրո համալսարան(2 Պետր. 1:6,7): Գերազանցությամբ ավարտած ուսանողներին տրվում է «Հոբի համբերություն» կոչումը, որի միջոցով կստանան աննկարագրելի օրհնություններ և իրենց կորցրածի կրկնապատիկը(Հոբ 42:10):
Ես որոշել եմ անպայման ընդունվել Համբերության դպրոցը և ամեն ջանք անել գերազանցիկ ուսանողուհի լինելու համար: Ինձ քաջալերում են այդ դպրոցի շրջանավարտ Պողոսի խոսքերը. «Եթե համբերենք, հետն էլ կթագավորենք» (2 Տիմ. 2:12):
Ես որոշել եմ անպայման ընդունվել Համբերության դպրոցը և ամեն ջանք անել գերազանցիկ ուսանողուհի լինելու համար: Ինձ քաջալերում են այդ դպրոցի շրջանավարտ Պողոսի խոսքերը. «Եթե համբերենք, հետն էլ կթագավորենք» (2 Տիմ. 2:12):
Հռիփսիմե Մկրտչյան
Комментариев нет:
Отправить комментарий