Կարմիր ծովը

Մի տղա նստել էր նստարանին և Աստվածաշունչ էր կարդում: Նա բարձրաձայն փառաբանում էր Աստծուն. «Ալելուիա, ալելուիա, ինչ մեծ է Աստված»,---- անընդհատ գոռում էր նա` առանց անհանգստանալու, որ կլսեն իրեն:
Քիչ անց եկավ մի մարդ, որը վերջերս էր ավարտել համալսարանը: Իրեն համարելով ճշմարտության ճանապարհներում լուսավորված մարդ և ցանականալով ցույց տալ իր կրթվածությունը` տղային հարցրեց, թե որն է իր ուրախության պատճառը:
---- Էյ,-- իր հերթին հարցրեց տղան ուրախ ծիծաղով,---մի՞թե չգիտեք, թե ինչ կարող է անել Աստված: Ես հենց նոր կարդացի, որ Աստված բաժանեց Կարմիր ծովի ջրերը և Իսրայելին անցկացրեց դրա միջով:
Կրթված մարդը թեթև քմծիծաղ տվեց, նստեց տղայի կողքին և սկսեց նրա աչքերը բացել աստվածաշնչյան հրաշքների «իրականության» վերաբերյալ:
---- Այդ բոլորը շատ հեշտ է բացատրել: Ժամանակակից գիտնականներն ապացուցել են, որ այդ ժամանակ Կարմիր ծովը ընդամենը 25 սանտիմետր խորություն ուներ: Այնպես որ իսրայելացիների համար դժվար չէր այնտեղով անցնել:
Տղան շփոթված էր. նա մեկ նայում էր Աստվածաշնչին, մեկ ` այդ մարդուն: Իսկ մարդը` գոհ այն մտքից, որ լուսավորել է խեղճ, միամիտ երեխային գիտական մտքի մեծ բացահայտումներով, շրջվեց, որ գնա: Հազիվ երկու քայլ էր արել, երբ տղան սկսեց ուրախանալ և ավելի բարձր ձայնով փառաբանել Աստծուն: մարդը շրջվեց` իմանալու համար նրա ուրախության նոր պատճառը:
---Օ,---երջանիկ բացականչեց տղան,-- Աստված ավելի մեծ է, քան ես կարծում էի: Նա խեղդեց եգիպտացիներին 25 սանտիմետր խորությամբ ջրում:

Հեղինակն անհայտ է

 Անգլերենից թարգմանեց Հռիփսիմե Մկրտչյանը